پایان مهربانی اش.
چهارشنبه, ۳ خرداد ۱۳۹۶، ۰۹:۰۷ ب.ظ
امروز داشتم وبلاگ دکتر مهربان رو میخوندم... کم کم داشتم از تصمیم به کمتر وبلاگ نوشتن ایشون ناراحت میشدم که به خط آخر رسیدم...
سریع رفتم به وبلاگ دکتر روژین و با این صحنه مواجه شدم
چندسالی میشد که با وبلاگش آشنا بودم... دیر به دیر میخوندم ولی بیشتر مواقع میخوندم... کامنت نمیذاشتم... نمیدونم ناراحت باشم که هیچوقت تا لحظه آخر هیچی نگفتم یانه...
پست دومش رو داشتم میخوندم.. چشام خیس بود ولی صورتم نه.. به آخرش که رسیدم یه دونه اشک از چشم چپم ریخت... هیچوقت فکر نمیکردم بابت از دنیا رفتن کسی که ندیدمش ناراحت بشم... تو حال و هوای دیگه ای بودم اما باید می رفتم آشپزخونه شام درست میکردم.. آخه مامانم امروز روزه بود...
همیشه ازش انرژی میگرفتم.. با وجود اون بیماری سخت همیشه شاد بود.. مهربون با قلبی بزرگ... اما آخرشو نتونستم باور کنم... درسته خیلی سختی کشید... اما باورش سخته که ببینی همچین آدمی کم آورد...
روحشون قرین رحمت...
+ خدایا کمک کن تا وقتی هستیم آدمهای بهتری باشیم..
+ مرسی از دوستای خوبم بابت تبریکای تولدتون :*
سریع رفتم به وبلاگ دکتر روژین و با این صحنه مواجه شدم
چندسالی میشد که با وبلاگش آشنا بودم... دیر به دیر میخوندم ولی بیشتر مواقع میخوندم... کامنت نمیذاشتم... نمیدونم ناراحت باشم که هیچوقت تا لحظه آخر هیچی نگفتم یانه...
پست دومش رو داشتم میخوندم.. چشام خیس بود ولی صورتم نه.. به آخرش که رسیدم یه دونه اشک از چشم چپم ریخت... هیچوقت فکر نمیکردم بابت از دنیا رفتن کسی که ندیدمش ناراحت بشم... تو حال و هوای دیگه ای بودم اما باید می رفتم آشپزخونه شام درست میکردم.. آخه مامانم امروز روزه بود...
همیشه ازش انرژی میگرفتم.. با وجود اون بیماری سخت همیشه شاد بود.. مهربون با قلبی بزرگ... اما آخرشو نتونستم باور کنم... درسته خیلی سختی کشید... اما باورش سخته که ببینی همچین آدمی کم آورد...
روحشون قرین رحمت...
+ خدایا کمک کن تا وقتی هستیم آدمهای بهتری باشیم..
+ مرسی از دوستای خوبم بابت تبریکای تولدتون :*
