نترس از اینکه بری پیش روانشناس
رفتم پیش مشاور-روانشناس
چقد زود گذشت! 45 دقیقه... عملا هیچی نتونستم بگم.. زیاد نمیتونم الان بگم چه نظری دارم از جلسه ای که داشتم.. قرار شده هر هفته همون تایم برم پیشش.. ولی یه جوری از زیر زبونم حرف میکشید که آخرش اومدم بیرون گفتم من چطوری اینارو گفتم! ینی چیزایی بود که میخواستم بگما، نه که نخوام بگم، ولی اون با مهارت یه کاری کرد چیزایی که در اعماق وجودم میدونستم ولی خیلی هم بهشون واقف نبودم رو به زبون بیارم.. حالا یه سه چهار جلسه برم بعد نظر بدم درموردش... یه دونه دیگه بود خیلی معروفه و کارش درسته، دوست داشتم اونو برم ولی تا مهرماه نوبت نداشت (آیکن دهن کج) دیگه منم عجله داشتم گفتم فعلا همینو برم ببینم چطوریه..
بعد میدونی چی درمورد روانشناسا (البته حرفه اییاش) جالبه؟ خیلی زرنگن.. هیچوقت نمیگن تو داری اشتباه میکنی، اصن یجوری نشون میدن که انگار حق باتوعه و طرف تو هستن، ولی به صورت موش موشیانه در طی زمان و با سرعت کم نظرات خودشونو بیان میکنن، ینی نظرات خودشونو بیان نمیکنن، یه کاری میکنن خودت کم کم بیان کنی، یجورایی حرف میذارن تو دهنت :)))) .. پس اگه دیدی روانشناسه یکم تاییدت کرد جو نگیردت فکر کنی حق باتوئه :))))))) و عالم و آدم بدن فقط تو خوبی :))))))) بلکه فعلا داره میپزه تورو :))))
امیدوارم این مشاورم خوب باشه.. و بتونم به یه تصمیمی برسم برا زندگیم...
من نسبت به روانشناسا فوبیا دارم...خب نمیخوام یه سری چیزا رو بفهمن:///
رفتم پیش یکیشون،لامصب روانشناسی نگاه بلد بود:(((
خلاصه ازشون خوشم نمیاد...تا مجبور نشم،سمتشون نمیرم...مخصوصا اونایی که ادم مراجعه اشون نیست،همین جوری عادی باهاشون رفت و امد داریم،برمیدارن ادم موشکافی میکنن...خب نمیخوام بابا،ولم کن:///