برا مردای ایرانی بازارگرمی کردم بیا و ببین :D

یه دوست چینی دارم، با پدر مادرش اومده بود ایران مسافرت این چند روزه.. بعد خیلی خوشش اومده بود از ایران.. حتی از غذاهامون! جل الخالق.. چینیا اصلا ذائقه شون به غذاهای ما نمیخوره.. دوغ رو که دیگه نگم برات.. بعد این حتی از دوغ هم خوشش اومده بود! بهش گفتم توکه انقد از ایران خوشت اومده باید با یه پسر ایرانی ازدواج کنی :دی.. فک کنم بدش نیومد از پیشنهادم.. گفت پسرای ایرانی چطورین؟ همیشه فکر میکردم سوال راحتی باشه.. ولی خیلی عجیب بود هرچقدر فکر میکردم هیچ جوابی نداشتم... و علاوه براون نمیخواستم هم خیلی بدی بگم از خودمون و دنبال ویژگی های خوب بودم .. و این کار رو دوبرابر سخت تر میکرد :)) ..

بعداز مدتی فکر کردن گفتم عموما، پسرای ایرانی موقع بیرون رفتن دوست ندارن دختر دست تو جیبش کنه خرج کنه، تاحدودی غیرتی هستن (حالا بیا غیرتی رو تعریف کن، گفتم ینی دوس ندارن مردای دیگه به زنشون توجه کنه یا باهاش flirt کنه :دی) ، نسبت به پسرای چینی احساساتی تر هستن و مناسبت هایی مثل ولنتاین، تولد، سالگرد دوستی، سالگرد ازدواج برای دختر و پسرا توی رابطه خیلی مهمه ، بعدش گفتم یه بدی هم دارن اینه که اخلاق خوبی ندارن زیاد، و زود تمپر خودشون رو از دست میدن :دی

این قسمت آخر تمام بدی هاشون رو شامل میشه و کارم رو برای توضیح راحت تر کرد :دی.. بعد دوستم خندید گفت بنظر خوب میان ... میخواستم بگم واااقعا؟ :دی..

بعد گفت چیز جالبی که فهمیدم این بوده وقتی یه زوج میدیدم مردا معمولا خیلی بزرگتر بودن موهای سفید هم داشتن ولی خانوما نه.. بعد من گفتم آره عسیسم مردای ایرانی پیچاره ها از سناشون بیشتر میزنه قیافه هاشون.. مثل چینیا نیستن که 50 سالشون هم بشه تابلو نباشه.. والا.. و اینم اضافه کردم البته غالب (نه همه) مردای ایرانی یک سندرم ناشناخته هم دارن که علاقه به ازدواج با زن های 7-8 سال کوچیکتر از خودشون دارن.. 

 

بچه ها دوست داشتین توصیفاتم رو؟ :دی.. اعتراضی چیزی دارین بیایین بزنین .. 2 روز مهلت اعتراض هست :دی

الفاظ رکیک یا سفر به دور دنیا یا گیلانه یا دوست قدیمی

۱. انقد بدم میاد از این مدل حرف زدن که یسری ها میان بچه تو شکمشون رو به لوبیا و نخود و بادوم و خلاصه کل حبوبات و مغزی جات تشبیه میکنن و اینجوری صداش میکنن! به من ربط نداره سلیقه اییه،  شاید اونا خوششون میاد از لوبیا و نخود و پسته و بادوم و اینا.. فقط من چندشم میشه...  فک کن ادم نینی شو به حبوبات نفاخ تشبیه کنه.. 

 

۲. یه کتاب دارم میخونم که بشدت علاقمندم کرده که برم پرو و مصر رو ببینم.. البته قبلا هم دوست داشتم مصر رو ببینم، ولی پرو فکر میکنم حتی اسرارآمیزتر باشه... مشکل اینجاست مثل اینکه خیلی گرون و سخت میشه رفت.. امیدوارم بیاد اون روزی که بتونم اینکارو بکنم

کلا جدیدا یکی از آرزوهام این شده که یه روزی همه دنیارو ببینم..  نمیخوام ندید بدید باشم ولی بعداز سفر چین دیگه اون آدم سابق نشدم :))  امیدوارم یه روزی اونقد پول کافی داشته باشم که همش تو سفر باشم

 

۳. رز اومده تهران.. شب میخواییم بریم رستوران گیلانه شام بخوریم.. من از غذاهای رشتی و شمالی سر درنمیارم.. اگه شمالی داریم بیاد معرفی کنه چهارتا غذای خوب برم بخورم :دی.. فقط تا ساعت ۷و نیم خبر بدین :)))  چون برا اون ساعت میز رزرو کردیم.. اگه بعداز ۷و نیم میخوایین بگین همون بهتر که جلو چشام نیایین  :دی

 

۴. تو لیسانس یه دوست صمیمی داشتم.. بعداز لیسانس از ایران رفت و دیگه ندیدمش و حتی تماسی هم نداشتیم.. امروز یهو یکی بهم زنگ زد گفت ببخشید شما دوستی به اسم نسیم داشتین؟ گفتم بله داشتم شما؟  گفت خودمم :| هنگ بودم تا چند دیقه... گفت دلش تنگ شده و میخواد ببینیم همو..  میخواستم بگم به درد عمت میخوره بعداز اینهمه سال :)))  ولی خب خیلی دوسش داشتم. یادش بخیر... حالا اگه بشه قبل از اینکه دوباره از ایران بره یه قرار میخواییم بذاریم

 

 

شاید مٌردم حواسم نیست

یکی دو هفته پیش:

 

*********************************************************************************************************************************************************************

*********************************************************************************************************************************************************************

*********************************************************************************************************************************************************************

*************************************************************************

 

خطوط بالارو سانسور کردم، تا نصفه نوشتمش و بعد پشیمون شدم.. گفتم باز میان میگن فلان.. یه چیزی بود درمورد اون پسر چینی که ازم خوشش اومده بود.. نمینویسم.. لازم نیست.. خودم حتما یادم خوهد ماند که برام چیکار کرد... نمیدونم.. ولی اولین بار بود یه نفر اونقد بدون توقع همچون کاری واسم کرد، البته توقع که داشت دوست دخترش بشم ولی با علم به اینکه نخواهم شد بازم اونکار رو کرد، نمیدونم شایدم فکر میکرد اینجوری جذبش میشم و راضی میشم... خلاصه احساس دوست داشته شدن کردم... اولش خیلی خوشحال شدم، خیلی.. بعد از یکساعت گفتم عجب احمقی بود و بهش خندیدم... بعداز چندساعت دچار عذاب وجدان شدم... کم کم دلم نمیخواست به اون چیز دیگه فکر کنم.. الانم حس خوبی ندارم.. 

صبح یهو یاد یکی از پسرای همکارم افتادم.... مهندس خفنی بود و کارش درست بود.. کلا آدم مهربون و خوش برخورد و شوخی بود باهمه.. گاهی میومد کنار میزم باهام حرف میزد ولی من به خودم نمیگرفتم فکر میکردم باهمه همینجوریه.. چون از تفکر دخترایی که تا یه پسر بهشون سلام میکنه توهم میزنن خندم میگیره :)) ... ولی وقتی چندبار برام میوه پوست کند و موز رو برام تو پیش دستی با چاقو تیکه تیکه کرد و آورد گذاشت رو میزم و رفت، فهمیدم حداقل بهم توجه داره.. ولی خیلی زود از شرکتمون رفت و البته منم زیاد جذبش نشدم..

 

پسر روبوکاپی هم بعد مدتی دوباره پیام داد.. و این دفعه از برنامه های زندگی و آیندم سوال کرد.. حتی از بچه هم پرسید.. ینی خودم رو یک آدم مزخرفی نشون دادم... راست و دروغ فقط میبافتم.. آره خب اینجوریه، آدم واسه کسایی که واسش مهم نیستن خودشو حتی بدتر هم نشون میده، ولی اگه از کسی خوشت بیاد سعی میکنی خودتو بهتر نشون بدی.. گفتم من اصلا از دردسرای بچه خوشم نمیاد و قصد ندارم بچه دار بشم ..و قصد ندارم فلانکارو کنم قصد ندارم بهمان کارو کنم..

دیدم بازم پشیمون نمیشه!

میدونم نباید اینجوری باشم ولی شدم.. 

 

 

دو شب پیش:

خواب اونو دیدم.. ولی نمینویسم که یادم نمونه چی بود... مهم نیست دیگه... شاداب نمیره ولی وقتی میره دیگه برنمیگرده...

 

مث اینکه دوست دختر بالقوه بودم

حدود یک ماه پیش رفتم یه جایی مصاحبه کردم.. به منظور شغل دوم.. میخواستم پول بیشتر دربیارم خیر سرم...

رفتم مصاحبه هم خوب پیش رفت.. قرار شد که مشغول بشم البته پاره وقت.. چینی بودن... این شخص شخیص رئیس دوشنبه من رو به شام دعوت کرد.. هتل اسپیناس پالاس بود خودش.. دعوتم کرد تو رستوران طبقه 21 ام هتل.. منم رفتم بهرحال.. میخواستم درمورد کار صحبت بکنم... وقتی تو آسانسور بودیم گفت تو خیلی کوشولوهی! انگار تازه فهمیده باشه.. خودش دومتر قد و هیکل داشت برعکس چینی های معمول.. (این وسط یه گریزی بزنم به سفر چین، آقا گذشت اون زمان که چینیا کوچولو بودن ها، برو شانگهای ببین چقد ملت قدبلند شدن نمیدونم چیکارکردن باخودشون :| ) 

سه نفر بودیم.. من و این رئیسه و یه چینی دیگه.. داشتیم صحبت میکردیم که گفت من ازت خوشم میاد دوست دختر من میشی؟ و من که دچار شوک از جهات مختلف شده بودم اسپیچلس شدم.. گفتم ببین من به منظور کار اومدم عسیسم، دنبال دوست پسر نمیگردم که.. گفت تو نیازی نیست کار بکنی اصلا دیگههه... یه نگاهی به اون یکی چینیه انداختم اون بنده خدا خیلی باشخصیت بود اصلا به خزعبلات این ری اکشن نشون نمیداد، شایدم چون رئیسش بود میترسید ازش...گفت من میخوام زمان زیادی ایران بمونم و اگر روزی هم برم تو حاضری با من بیای چین؟... گفتم واه من بیام چیکار.. گفت زنم بشی ... و من دوباره اسپیچلس شدم... گفت من 32 سالمه و ازت چندسال بزرگترم خوبه دیگه.. (همینجوری داشت شرایط رو واسه خودش بررسی میکرد :)) )

من که شدیدا uncomfortable شده بودم میخواستم سریعا محل رو ترک بنمایم.. گفت نه کجا حالا هنوز شام نخوردیم.. یهو دیدم 4 تا ایرانی دیگه هم بهمون اضافه شدن و میخواستن درمورد کار صحبت کنن.. با وزیر نفت و شرکتای پتروشیمی و اینا میخواست همکاری کنه این انسان... آقا ایرانیا اومدن و سلام علیک کردیم و من گیر کردم بدتر.. ازش پرسیدن معرفی بنما، اون یکی چینیه که کارمندش بود هیچی، بعد یکی از ایرانیا که یه مرد کت شلواری با موهای سفید بود گفت خانم رو هم معرفی کن برگشت گفت دوست دخترمه :||||||||||||||||||||| من یهو دچار شوک الکتریکی شدم پریدم گفتم نههههههههه منم برای کار اومدم... تمام مدت هم دستش زیر چونه اش بود منو نگاه میکرد، تلویحا هی بهش میگفتم جمع کن خودتو ، ملت بخاطر تو اومدن اینجا جلسه کاری گذاشتن تو داری به من نگاه میکنی؟

دیدم کلا شرایط pretty ugly شده میخواستم فقط در برم... باز نذاشت.. دیگه ناچارا موندم تاغذا بیاد باورکن فقط 2 تا قاشق خوردم گفتم من دیرمه باید برم... پیشنهاد داد منو برسونه.. گفتم نخواستیم بابا بشین سرجات.. دیگه به زور تا لابی هتل اومد پایین باهام.. گفت آره من 26 سالم که بود یکبار نامزد کردم ولی بهم خورد.. الان واقعا ازتو خوشم اومده و این چرت و پرت ها...

منم گفتم باشد باشد.. خدافظ

بعد از اون روز چندتا طومار پیام بهم داد.. جواب ندادم دیگه... گفت فکر کنم ازمن خوشت نیومده پس دیگه مزاحمت نمیشم

واااقعا چینیا اصلا اینجوری نیستنااا.. من که تاحالا ندیده بودم

آب و هوای ایران فکر کنم روش تاثیر گذاشته بود بنده خدا :))))

مطلبی که میخواستم بابتش پست بذارم رو یادم نمیاد :|

1. سریال big little lies رو شروع کردم مدتیه.. اهنگ تیتراژ اولش فوق العاده است... کلا اهنگایی که توی سریال هم بکار برده میشن خیلی یونیکن

2. شاید باورتون نشه ولی وقتی اسنپ میگیرم و میبینم 206 عه خوشحال میشم.. معمولا 206 ها تمیزن و کولر هم روشن میکنن.. پژو 405 هم کولر روشن نمیکنن هم کثیفن.. پراید که بخش اعظم اسنپ و تپ سی رو شامل میشه گاهی بعضیاشون کولر روشن میکنن و تمیزن ولی بخش اعظمی شون بشدت کثیف و بدون کولر هستن... 

3. تو کتاب زبان دبیرستان (یادم نیست سال چندم)، یه تمرینی بود توش یه دختره بود میخواست فردا بره مدرسه بعد عکسشو هم کشیده بود شب بود رو تخت میخواست بخوابه و یه ساعت دیواری هم بالا سرش بود... این تصویر تمام این سالها خواب آور ترین و لذت بخش ترین چیز ممکن بوده برای خوابیدن من... بعد از این یه مورد دیگه ام هست که وقتی به شبایی که توی جاده بودم سوار اتوبوس از شهرمون داشتم میومدم تهران، فکر میکنم.. دانشجو بودم و همیشه ساعت مشخصی میومدم و از اونجایی که توی اتوبوس نمیتونم بخوابم وقتی به شهرایی که ساعت 3 شب ازشون عبور میکردیم و سکوت و تاریکی شونو میدیدم که شبیه قبرستون بودن آرزو میکردم یه تشک داشتم همون لحظه روش میخوابیدم... خیلی صحنه رعب آوریه... اگه به مدت چندین ساعت، از چندین شهر که انگار تمام آدماش مردن رد بشی... چقد حقیره آدم! شبا عین مرده همشون میفتن، ساکت و بی دفاع.. تاصبح

خوشحالم از اینکه ناراحتم...

1.

باور نمیکردم حقوق 1 میلیون و 200 ای هم هنوز وجود داشته باشه تا اینکه این پست رو خوندم...

نمیدونم بگم مردم بی انصاف شدن و به هم رحم نمیکنن؟؟ یا بگم اون کارفرمایی که حقوق 1و200 ای میده هم حق داره؟؟

اگه مورد اول باشه که واقعا باید به همچین کارفرماهایی گفت از حیوون پست تری، کدوم انسانی میتونه با حقوق 1200 زندگی کنه؟ اونم تهران!

اگه مورد دوم باشه که بازم باید گفت خاک تو این اوضاع، که انقد بدبخت شدیم 

2. 

اعصابم خورده... الان یه پیک اومده بود، یه مرد با موهای جوگندمی و پوست آفتاب سوخته و چشمای قرمز، نمیتونم به کفشاش فکر نکنم... حالم بده...کفشاش به طرز فجیعی پاره بود.. ینی فقط یجورایی جلوی پاشو پوشش میاد، تازه همونو هم درست حسابی نه... خجالت توی نگاهش بود

کم کم داشتم از خودم میترسیدم... مدتها بود به این چیزا فکر نمیکردم، شایدم چون نمیدیدم فراموشم شده بود.. آخه آدمی که همش از در خونه سوار اسنپ بشه و بالعکس، بیرون نره واگر میره جاهای معمولی نمیره، اتوبوس و تاکسی سوار نمیشه، چطور میخواد با جامعه روبرو بشه و یادش بیاد اینارو؟ الان میفهمم اینکه میگن فلانی ها درد مردم رو نمیفهمن یعنی چی... دست خود آدم نیست، دور که باشی ناخودآگاه فراموشت خواهد شد.. و این خیلی بده... بذار یادت بمونه.. بذار مردم رو فراموش نکنی...

خوشحالم.. .. خوشحالم از اینکه هنوز دردم میگیره

میخوای به توام گیر بدم؟؟

1. تو آسانسور بودیم یه دختر و پسر از شرکت بغلیمون هم بودن.. تو یکی از طبقات وقتی آسانسور باز شد نگهبان ساختمون جلوش وایساده بود.. دختره همچین بلند و با انرژی باهاش سلام و احوالپرسی کرد که منه ژولیده یهو از خواب پا شدم... یاد خودم افتادم روزگارانی که منم اینجوری بودم... پست هاش هم حتی هنوز تو وبلاگ هست..

2. نینی دار شدن بنظر من فقط از روی خودخواهی و سرگرمیه.. آدم ها بعداز مدتی که رابطه زناشوییشون بورینگ میشه به فکر یه تنوع میفتن، یه اسباب بازی گوگولی و نرمالو... درسته بهتره به انسان های آینده هم حق زندگی بخشید، ولی من فکر میکنم آدمها بیشتر به خاطر دل خودشون اینکارو میکنن، تا وقتی نرم و گرم هستن وسیله سرگرمی خوبی هستن، وقتی هم بزرگ میشن قراره امید پیری و تنهایی باشن...

3. تو اینستاگرام توی یکی از همین پیجهای بیوتی بلاگرا به اصطلاح یه ویدیو تبلیغاتی برای brush شستشوی صورت دیدم، اصن هرچی بیشتر به این ویدیو نگاه میکردم بیشتر به مضحک بودنش پی میبردم.. یه brush برمیدارن میمالن رو پوست صورت! که مثلا چیو پاک کنه، مگه پوست کرگدنه؟؟ کلا دیگه مارکتینگ داره به قهقرا میره، هی نیاز کاذب ایجاد کن، هی براش محصول تولید کن، هی جیب مردم رو خالی کن...

2. درحالیکه داشتم الان توی اسنپ ذوب میشدم  یه لکسوس گل زده از کنارمون رد شد و من با خودم فکر کردم کی تو این جهنم عروسی میگیره... آدم فقط باید پاییز زمستون عروسی کنه

تاکسی ها هم میتونن مهربون باشن...

یه چیزی رو فهمیدم حدود چند روز پیش.. از اون موقع حالم بده .. دیروز به حدی رسید که تو دسشویی شرکت 2 بار بالا آوردم.. 1 بار هم توی خونه بالا آوردم

بعدم یکم زودتر از شرکت رفتم خونه..  تو اسنپ بودم .. یه تاکسی سبز .. خدا خدا میکردم حالم دوباره بد نشه تا برسم خونه حداقل.. چند دیقه مونده بود برسیم که فهمیدم دوباره آب دهنم تندتند جمع میشه، خیلی خیلی سال بود بالا نیاورده بودم و حالتاشو یادم رفته بود!

تو ترافیک بودیم تو اتوبان! به راننده گفتم من حالم داره بهم میخوره میتونید نگه دارید؟ اون بنده خدا هم سریع یه راهی پیدا کرد نگه داشت.. پیاده شدم یکم هوا خوردم اون حالت تهوع رفع شد یکم.. دیدم اونم پیاده شده و  داره از صندوق عقب از یه یخچال مسافرتی آب سرد درمیاره و پیشنهاد میده بزنم به صورتم.. و بعد دستامو بکشم دور گردنم.. خیلی حالمو خوب کرد اینکار..

بعدم به دستام که داشتن میلرزیدن نگاه کرد و گفت: باید یه چیز شیرین بخوری الان سر راه از سوپر مارکت میخرم.. گفتم نه مرسی به خونه نزدیکیم.. نشستیم تو ماشین و سکوت همه جارو گرفته بود.. یهو با لحن خیلی مهربون و آرومی گفت میخوای ببرمت بیمارستان؟

گفتم نه مرسی میرم خونه

و عین احمقا یهو زدم زیر گریه.. ولی یواش

رسیدیم خونه و راننده منتظر شد تا من وارد ساختمون بشم و بعد رفت...

شاید این پست رو پاک کنم.. تا خاطرات بد یادآوری نشن...

شاید هم پاک نکردم.. تا بعدها آدم یادش نره چه روزها و چیزهایی رو پشت سر گذاشته...

من نمیخوام ماریجوانا بکشم!

1. 

یه دختر تین ایجر امریکایی تو اینستاگرام بود از مدل میکاپ هایی که میکرد خوشم میومد.. یه مدت کوتاهی فالوش کرده بودم.. خیلی mess بود.. پدرش معلوم نبود کجاست، مامانش هم نمیخواستش، و پیش مادر بزرگش زندگی میکرد، ماریجوانا میکشید و شاید چیزهای دیگه که نمیدونم من اسمشونو... یه روز لایو گذاشته بود و میگفت مادربزرگم هم از خونه بیرونم کرده و الان هوم لِس ام و در ماشین می زی ام، و همزمان هم داشت ماریجوانا میکشید، براش کامنت گذاشتم واقعا بیوتیفولی تو، با خودت اینکارو نکن! عین این بابا مامانا هستنا :)) آخه یکی نبود بهم بگه فضووولی؟ دایه مهربانتر از مادر شدی؟ بشین زندگی خودتو جمع کن بابا :)) اونم کامنتارو میخوند و جواب میداد، یهو برگشت گفت چه کاری؟ ینی چیکار میکنم باخودم؟... اصلا هیچ ایده ای نداشت که دارم راجع به چی صحبت میکنم باهاش :)) 

الان یهو یادش افتادم ، با اینکه حرفی که بهش زدم از اعماق قلبم دلسوزانه بود و همراه با نفرت نبود، ولی فهمیدم نباید دیگه هیچکس رو قضاوت کنم حتی حق ترحم هم ندارم، چون زندگی بد درسی به آدم میده بعدش.. بله من حق دارم راه و روش زندگی کس دیگری رو نپسندم برای خودم و انجامش ندم، ولی حق ندارم از موضع بالا راجع به زندگیش نظر بدم... اصلا نظر ندیم آقا.. چه خوب چه بد، حس خوبی بهش ندارم دیگه... 

(البته من همچنان درمورد کسانی که پا رو دمم میذارن نظر میدمااا :دی... یه چیزی حتی در حد ترور شخصیتی :دی... و این رو حق مسلم خودم میدونم... ولی غیراز این، دیگه حقی برام نیست...)

چون هروقت کسی رو بابت کاری نکوهش کردم دقیقا خودم به حال اون شخص دچار شدم..حتی چیزهایی که فکرشم نمیکردم من یک روزی باهاشون موافق بشم... 

الان اومدم با اعتراف و ابراز پشیمانی پیشگیری کنم :))

2.

داشتم آرشیو وبلاگمو مرتب میکردم.. بعضیاشو میخوندم... یه هو به خودم اومدم دیدم دارم ناخونامو میجوم...

دختر پررو

یکی از دلایلی که هنوز شروع به نوشتن سفرنامه چین نکردم اینه که هنوز عکسارو کامل ندارم!!!!!!! بله ندارم.. همش تو گوشی دوستمه.. و رز هم که تهران زندگی نمیکنه.. ولی هفته دیگه داره میاد امیدوارم ازش بتونم بگیرم

روزهایی که قراره از دیجی کالا سفارشم برسه خیلی خوشحالم.. مثل امروز.. همش منتظر جایزه ام هستم... حتی اگه یه چیز کوشولو باشه.. 

واقعا در آستانه قرن بیست و یکم انسان ها هنوزم میخوان با جنک مشکلاتشونو حل کنن.. هیچی به این انسان اضافه نشده.. همون احمق نئاندرتالی هست که بود.. فقط کت شلوار تنش کردن ... و این برای منی که دارم کره زمین رو از بالا میبینم خیلی خنده داره، اون از اون ور میخواد یه چیزی پرت کنه این ور.. بعد احساس خودخفن پنداری هم بهشون دست میده :))))))) امیدوارم موجودات فضایی قوی تر تو کرات دیگه وجود داشته باشن و یه روزی بیان همه انسان ها رو بترکونن..

اون ایرانی عقده ای هم مدتیه خیلی باهام خوب شده.. خیلی خیلی.. الان تقریبا هیچ مشکلی نداریم.. چپ میره راست میاد برام جوک میگه شوخی میکنه از ته دل میخنده، منم میخندم.. و من چقدر هنوزم ازش بدم میاد :)...فکر میکنی چرا انقد باهام خوب شده؟؟ چون دوسم داره؟ یا مثلا پی برده درموردم اشتباه عمل میکرده؟ والا من خودمم همین فکرو میکردم :)).. ولی خیر.. فهمیدم هنوزم مغزش همونقد فندقی و رادیکالیه... منتها کم آورد... قدرتشو نداشت.. نتونست اخراجم کنه.. وگرنه خیلی وقت پیش اینکارو کرده بود.. بخاطرهمین تصمیم گرفت از درِ دوستی وارد بشه..

انسان ها موجودات مزخرفی هستند.. مخصوصا از نوع ایرانیش.. عجیب ترین نژاد انسان ها ایرانی ها هستن... حالا هرکی ندونه فکر میکنه خودم ایرانی نیستم :دی... انسان ها فقط دو دلیل برای احترام گذاشتن به کسی دارن، یا پول داشته باشی یا قدرت.. که البته هردوش یجورایی همپوشانی دارن.. وگرنه اینکه آدم باید از حقش دفاع کنه و حقشو بگیره و چرا پس نمیتونی حقتو بگیری؟؟؟ تماما حرف های مزخرف بی پایه و اساسی بیش نیستن و فقط کسی میتونه اینارو بگه که درکی از دنیای واقعی نداشته باشه...

خب من که پول ندارم :دی.. قدرتم ندارم راستش :دی.. ولی با منبع قدرت رابطه خوبی دارم، و همین شده پشتیبانم... یعنی اگه کسی مظلوم بدبخت بی پول ناتوان باشه کسی نمیگه آخی چقد تو ناتوانی، کسی رو نداری تواین شهر بزرگ، بذار حامی و دلگرمیت باشیم.. میگن تو بیخود کردی، حرف اضافه میزنی؟ اخراجی... ولی الان ... میگن اگه یه روزی شما اومدی این ور میز هوای مارو داشته باشیا (خنده)

بییییییا برو اونجا که عرب نی انداخت...

من آدم کینه ای نیستم، انتقامجو هم نیستم به هیچ عنوان... واسه همین تاهمین هفته پیش فکر میکردم واقعا همچین آدمی عوض شده و از دلم تمام بدی های گذشته ای که در حقم کرده بود رفت، وقتی هنوز دفاع ارشدمو نکرده بودم، وقتی هنوز خونه نگرفته بودم، وقتی خوابگاهم در شرف اتمام بود و جایی نداشتم برای رفتن، وقتی از طرف یکی از افراد زندگیم در سخت ترین شرایطم نادیده گرفته شدم(با این بهانه که خودش کلی مشکلات دارن!) ، این ایرانی عقده ای هم قصد زدن ضربه نهایی رو بهم داشت..... 

ولی پاک شد... از دلم واقعا پاک شد.. ولی هفته پیش بهم ثابت شد هنوزم همون تفکر رو نسبت بهم داره... بنظرش من یک دختر پرررررو ( باهمین غلظت :D ) هستم که سزاوار گوشمالی دادن هست... البته همچنان خنده های تخیلی و صمیمیت تحویلم میده ولی من دیگههههه بچه نمیشم، دیگه بازییییچه نمیشم ... بخاطرهمین از اون روز که فهمیدم دوباره همونه(ته دلش) هر روز به خودم یادآوری میکنم که یادت نره این آدم رو، اگه روزی قدرت کافی داشتی برای جبران کارهاش دریغ نکن :)

بنظرم اینکه میگن لذتی که در بخشش هست و این صحبتا الکیه.. من که هروقت تلافی کارای بد بقیه رو نکردم فقط به بار دلم اضافه شده و حتی بعداز گذشت سالها هنوزم خوب نشده و حتی خودم رو سرزنش میکنم که چرا گذاشتم باهام اونجوری رفتار بشه..