دوست عزیزما مهربان طی سفری که داشتن یه جمله از یه دخترخانمی شنیدن که من اینجا مینویسمش :دی
"دوست دختر/پسر ایده آل اونیه که علاوه بر س .... پارتنر ،رفیقت هم باشه."
همه واقعیت جامعه رو میدونیم.. الان تقریبا 90 درصد آدما توایران دوست دختر پسر دارن دیگه و بالطبع یه سری چیزها و حرفهام بینشون اتفاق میفته.. ولی ببین هرچیزی اصولی داره، مراحلی داره، نیازمند یه پراگرسی هست..
من بدم میاد همچین حرفی مخصوصا از جانب یه دختر اونم تو برخورد اول زده بشه.. واقعا هیچ لزومی نداره اشاره بهش.. و بجز پیام نامناسب هیچ چیز خوب و کولی رو به طرف مقابل منتقل نمیکنه، حالا این دوست ما مهربان آدم خوبی هست ولی بعضی پسرا سواستفاده میکنن ازهمین.. این دونفر هم نه قرار گذاشته بودن نه دوست شدن.. ولی واقعا حرصم میگیره بعضی دخترا انقد دم دستی بودن یا در بهترین حالت حماقت خودشونو دوس دارن نشون بدن.. من اصن اون دخترو نمیشناسم قضاوت هم نمیتونم بکنم، ولی وقتی به این دوست ما همچین حرفیو میزنه قطعا چهارجا دیگم میشینه همین حرفو میزنه.. وقتی برخورد اول جمله قصارت در مورد رابطه اینه که علاوه بر س.پارتنر (یعنی چی علاوه بر؟)، انگار داری میگی س...پارتنر بودن یک "باید" عه، حالااااا بعدش رفیق و همراه باشیم هم بدی نیست! .. انگار اول س.پارتنر بودن مهمه بعد چیزای دیگه.. انگار این اصل رو پذیرفتی و نگاه نمیکنی که شخص مقابلت کیه، بلکه با هرکسی وارد ارتباط شدی میپذیری که س.پارتنر همدیگه باشین.. در حالیکه خیلی خیلی بستگی داره کی جلوت نشسته.. انگار که داری میگی رابطه دوست دختر/پسری یعنی س.پارتنر بودن، حالا اگه رفیق بودن هم بهش اضافه شه که دیگه ایده آل میشه! یعنی چی؟ مگه اصلا ممکنه وقتی طرف رفیق و همراه خوبی نباشه اصلا بشه به دوست دختر/پسر شدن باهاش حتی فکر کرد؟!! که رفاقت رو توی لول ایده آل قرار دادی.. نخیر.. این فاکتور رابطه رو ایده آل نمیکنه، بلکه یک لازمه و پیش نیازه، بدون س.پارتنر بودن حتی!
جامعه ما اصلا هنوز به اون ظرفیت نرسیده که دختر پسر حقوق برابر داشته باشن به خصوص تو مسائل جنسی.. مشکل جامعه هم اصلا از جهت دین نیست، که اگه بود پسرا الان انقد آزاد نبودن، بیشتر عرف هست تا قبح دینی.. این دید کلی جامعه و افراده، حالا اون وسط چهارتا پسر هم پیدا بشن که خلاف این فکر کنن چیزی رو عوض نمیکنه، چون جریان فکری حاکم تو جامعه اینه.. ببین من خودم دوس دارم زودتر این برابری اتفاق بیفته تا این انتظار از بین بره که پسرا هر کاری دلشون بخواد میتونن بکنن ولی دخترا نه، نمیگم همه از این کارا بکنن منظورم اینه باید حداقل به صورت برابر قدرت انتخاب داشت، حالا هرکی دلش خواست انجام بده هرکی ام نخواست انجام نده، ولی اگه دخترا نمیتونن پس پسرا هم نباید!!! ولی احساس میکنم بر اساس هیچ مرحله بندی پیش نمیریم.. یه جاهایی تو ایران یه خانواده هایی بابت دوستی با پسر میان دختر رو سر میبرن و پسر اصلا مهم نیس چه غلطی کنه، ولی یه خانواده های دیگه توهمین ایران دخترشون بدون ازدواج حامله میشه بچه هم به دنیا میاره و خانوادش حمایتش میکنن.. این نشون میده خیلی شکاف هست هنوز.. رو اصول پیش نرفته اون احقاق حق برابری جنسی.. باعث سردرگمی میشه
حالا فرض میگیریم که اون برابری هم اتفاق افتاده:
اصل صحبتم اینه که بدم میاد کسی (چه دختر چه پسر) خیلی easy باشه.. درکل یکم هارد تو گت بودن خوبه.. این کلمه hard to get رو خود امریکایی ها و خارجیام دارن حتی، براشون اینجور آدما جذاب ترن، تا کسی که خودشو سریع در اختیار میذاره.. البته خب هارد تو گت بودن هم فقط تو بدن خلاصه نمیشه، درکل یکم خوددار بودن جذابیت بیشتری داره تا با هرکسی دوست شدن و از اصول خودت عقب نشینی کردن و در آخر اجازه لمس دادن.. هم ذهنیه هم فیزیکی.. اصلا منظورم ادا درآوردن و تظاهر هم نیست...
اگه big bang theory رو دیده باشی میخوام بگم درسته شلدن خیلی رو مخ بود و در عین حال بامزه :)))) ولی از اصولش خوشم میومد، همین که نمیذاشت کسی به بدنش دست بزنه خیلی بنظر شخص من جذاب بود!!! یا با هرکسی دوست نمیشد.. با اینکه پسر بود.. کلا بنظرمن آدمایی که "هرکسی" اجازه اینو نداره که به بدنشون دست بزنه یا به حریمشون وارد شه خیلی جذابن.. چه دختر چه پسر
حالا من علیه سلام نیستم.. اصلا هم نمیگم اگه فردا با پسری دوست شدم و خیلی خیلی دوسش داشتم از 6 متری باهاش حرف میزنم، ولی درکل میگم که، از ایزی بودن بدم میاد، از با همه یه جور بودن بدم میاد.. علاقه واقعی و زیاد و شناخت طرف مقابل و هدفمندی، بله! میتونه یه سری استثنائات ایجاد کنه تو رابطه، شدت و مقدارش دیگه بستگی به خودت داره..
نظر شخصیه تمام اینها و هرکسی کاراش به خودش مربوطه..
یه چالش هم جدیدن خارجیا تو اینستاگرام راه انداختن که یه جورایی به پست منم مربوط میشه، با این هشتگ:
barbiegirlchallenge#