آدم ها را همانجوری که هستند دوست داشته باشیم

خیلی خوب است که آدم خودش باشد.. جمله کلیشه ای ولی حیاتی است.. به شخصه آدمی هستم که خودم هستم! ولی خیلی هم پیش آمده که نتوانسته ام خودم باشم! نه اینکه وانمود کنم شخص دیگری هستم نه.. فقط گاهی خودم را معذب کرده ام.. به خودم سخت گرفته ام یک جاهایی.. خوب است که آدم 4 تا دوست و رفیق داشته باشد که کنارشان خودش باشد.. امیدوارم ازدواج هم اینجوری باشد..

مثلا کوه بروید صبح با موهای هپلی بیدار بشوی آرایش نداشته باشی .. البته خوب این دلیل نمی شود در کوه مسواک نزنی اول صبحی.. آدم همیشه باید مسواک بزند :|

موهایت توی صورتت باشد و هوا هم کمی خنک باشد و کمی هم دماغت قرمز شده باشد و انگشتان دستت سفیدتر شده باشد و ناخن هایت صورتی تر شده باشند انگار که خون در بدنت جریان نداشته باشد.. گفتم خون!!

:|

آری .. با همین قیافه بنشینی با او چایی ذغالی بخوری.. و بهت بگوید دوست داشتنی شده ای..

مثلا ساعت ها کنار هم بنشینید از بودن باهم لذت ببرید.. اما مجبور نباشی حرف بزنی ...سکوت کنی و خیالت راحت باشد و نگران نباشی از نفهمیده شدن ..

مثلا بتوانی راحت با او درد و دل کنی

بگویی چه چیزهایی ناراحتت میکند

از چه چیزهایی نگرانی

چه چیزهایی تورا عصبانی میکند

از چه کسانی بدت می اید

چه نقاط ضعفی داری

چه ترس هایی داری

نگران نباشی که قضاوتت کند... که سواستفاده کند... درک ت کند .. بهت دلگرمی بدهد

و تورا همانجوری که هستی دوستت داشته باشد...

:)