اگه این کارو بکنم دیگه خیالم راحت میشه!!
همه چی داره یواش جلو میره... همه چی خوبه...
منم که... قربون خودم برم... همه کارامو دونه دونه و با طمانینه انجام میدم!.. این تموم شه بعد بعدی!
شدم مثل پاییز 92... نمیدونم کی قراره به ثبات برسه همه چیم... اولین باری که گفتم "اگه این کارو بکنم دیگه خیالم راحت میشه" رو یادم نمیاد... شاید از وقتی که اومدم دانشگاه... چون تا قبلش یادم نمیاد از "اگه اینکارو بکنم دیگه خیالم راحت میشه" استفاده کرده باشم، حتی موقع ثبت نام برای اون دبیرستان.. حس خاصی نداشتم... آره .. از دانشگاه کم کم از این عبارت استفاده کردم...
اگرچه از نظر احساسی به ثبات رسیدم دیگه... درواقع بهترین اتفاق زندگیمه... میدونم بهترین نقطه و بهترین جا و بهترین کسی بوده که میتونستم باهاش این پروسه رو تواین بعد متوقف کنم... واقعا خوشحالم که تو بعد عاطفی ، "اینکارو کردم و خیالمم راحت شده" !
اما قسمتای دیگه هنوز موندن...
شدم مصداق بارز اون کلیپ با مضمون طنز (طنز لزوما به معنای چیز خنده دار نیس)، که میگه اگه برم دانشگاه خیالم راحت میشه، اگه با فلانی ازدواج کنم خیالم راحت میشه، اگه بچه دار شم خیالم راحت میشه، اگه بچه ام دانشگاه بره، اگه ازدواج کنه... و این پروسه رو تا دم در قبر ادامه میده!!!!
این خیلی بده... خیلی بد.... باید یاد بگیرم درعین اینکه از رکود دوری کنم و پیشرفت کنم، درهمون حال هم داشته هامو ببینم و استفاده ازشون رو به تعویق نندازم... آخه واقعا زندگی چی میتونه باشه؟؟؟ همین ثانیه ها.. همین لحظه ها.... من کمال طلبم؟... اوکی.. به هر چیزی نمیخوام راضی شم؟ اوکی... اما نباید اون منو تحت سلطه خودش دربیاره... این منم که وظیفه هدایت آرزوهامو برعهده دارم... من رییسشونم... نه اونها...
