صرفا جهت اعلام حضور

از آخرین باری که نوشتم تقریبا 2 ماه میگذره.. نمیدونم چرا شور نوشتن در من از بین رفته.. شایدم خیلی درگیر زندگی واقعی شدم که از نوشتن خاطراتم غافل شدم.. نمیدونم از کجا شروع کنم و از چی بنویسم

حتی از سفر چین داره کم کم یکسال میگذره و من هنوز سفرنامه اش رو ننوشتم.. پارسال همین موقع ها بود که یهو تصمیم گرفتیم چین بریم.. امسال ببین تو چه وضعیتی هستیم.. 

اوه الان رفتم پست اخرم رو خوندم که ببینم جریانات زندگیمو تا کجا نوشتم دیدم چقد عقبه.. خیلی چیزای دیگه بعدش اتفاق افتاد.. ولی چون زیاده و خیلی ازشون گذشته و بیات شدن حسش نیست بهشون بپردازم :( 

حقیقتش الان نمیدونم اصلا برا چی اومدم وبلاگ بنویسم.. چون چیز خاصی نیست.. جز اینکه کلاسام به خاطر کرونا تعطیل شدن فعلا.. محل کارم ولی هنوز مثل چی برقراره.. حالا دوستم میگه اونا محل کارشون هر روز با الکل اسپری میکنن کل شرکت رو، و بهشون ماسک و ژل دست هم دادن، بعد شرکت ما تنها نظافتچی ای که دسشویی رو تمیز میکرد رو هم گفت نمیخواد بیاد فعلا.. البته شرکت که چه عرض کنم اونا کاری نداشتن.. اون مدیر بی کفایت ایرانی.. حالا دلیلش چی بود؟ چون درجریانید که حقوق این مردک و ایرانی عقده ای نجومی هستش بالاخره، بعد شرکتمون در کشور مبداً یکم حساس شده به هزینه های دفتر ایران، چون هم کارمون تقریبا در ایران معلق هستش و هم از طرف دیگه هزینه هست دفتر ایران فقط.. خلاصه کشور مبدا حساس شده و گفته هزینه هاتون بالاست.. بعد این مدیر بی کفایت ایرانی و ایرانی عقده ای فکر کردن مثلا به نظافتچی بگن نیا که حالا یه ماه حقوق بهش ندن میتونه حساسیت شرکت مبدا رو کاهش بده.. حالا حدس بزنید نظافتچی بدبخت چقد میگرفت در ماه؟ 280 هزارتومن!.. آدم نمیدونه اینجا گریه بکنه بخنده تمسخر کنه چیکار کنه.. ولی دوس دارم کله اون بی کفایت رو باز کنم ببینم مغزی چیزی توش هست یانه.. چقدم به خودش غره است که بِهتِرین مدیره (با کسره بخونید) کاش میتونستم یه گوشمالی به اینجور آدما بدم.. آخه با خودت چی فکر کردی؟؟ به توام میگن مدیر؟؟؟؟ هزینه تویی و اون حقوق نجومیت مردک که بعداز چند سال هنوز عرضه نداشتی یه پروژه بگیری...

بعد مدیرعامل شرکت دوستم که اونام شرکت اصلیشون تو یه کشور دیگه اس مثل ما، شرکتشون در کشور مبدا خواستن بهش بونس بدن بابت عملکرد خوبش در حل مشکلات دفتر ایرانشون، بعد مدیره گفته بود نه نمیتونم یه نفری این پول رو قبول کنم که بهرحال افراد دیگه هم کمک کردن، اگه کشور مبدا میخواد بونس بده باید به همه بده درغیراینصورت منم نمیخوام هیچی.. بعد مدیر زپرتی ما که فقط خاطرات دوست دختر بازی هاشو در جوانی بلده تعریف کنه صبح تاشب، فقط به فکر حقوق نجومی خودشه که خدایی نکرده هزارتومنش کم نشه به جاش نظافتچی رو اخراج میکنه و سلامت کارمندا رو به خطر میندازه..
اه اصلا از دست شرکت مبدا هم اعصابم خورده.. اوناهم بی کفایتن.. اگه عقل داشتن الان دفتر ایران وضعش این نبود..

از مسائل شخصی که بگذریم احساس میکنم کلا دربرابر بدبختیا سِر شدیم.. برا هرکی تعریف کنی آنچه گذشت رو، احتمالا فکر میکنه فیکشن داره میخونه :)) درکل امیدوارم این روزای سخت زودتر تموم شه.. به چه روزی افتادیم.. سال خیلی بدی بود.. خیلی..